چندین مخور اندوه دل چاک خراسان
آیاد شود بار دگر خاک خراسان
پروین که چنین ناز به گردون شده بالا
یک خوشه رخشان بود از تاک خراسان
رزبان جهان خار بپیراید از این باغ
گل روید و روبد همه خاشاک خراسان
خورشید به آهنگ دگر سر زند از چرخ
گوش دل خود دار به پژواک خراسان
ایران بجهان گرچه دل زنده دلانست
جان در تن ایران بود از خاک خراسان
گویند جهان زنده کند باد بهاری
چالاک نه چون مردم چالاک خراسان
پشتو و بلوچ و دری از پهلویانند
باکش نبود مردم بی باک خراسان
جنبندگی و زندگی از جنبش دل هاست
ایران همه زنده ز دل پاک خراسان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر